Ahde Vefa

Hz.Ömer
arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler, derlerki
-Ey
halife bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü ne gerekiyorsa
lütfen
yerine getirin.
Bu söz
üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek:
-Söyledikleri
doğrumu diye sorar.
Suçlanan
genç derki evet doğru bu söz üzerine Hz Ömer:
-Anlat
bakalım nasıl oldu diye sorar.
Bunun
üzerine genç anlatmaya başlar,derki :

-Ben
bulunduğum kasaba hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber
gezmeye çıktık kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi.
Hayvanlarımın
arasında bir güzel atım varki dönen bir defa daha bakıyor hayvana ne
yaptıysam
bu arkadaşların bahçesinden meyva koparmasına engel olamadım,
arkadaşların
babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş atım oracıkta öldü,
nefsime bu
durum ağır geldi, ben de bir taş attım babası öldü, kaçmak istedim,
fakat
arkadşlar beni yakaladı,durum bundan ibaret,dedi.



Bu söz
üzerine Hz Ömer söyleyecek bir şey yok bu suçun cezası idam, madem
suçunu da kabul ettin...



Bu sözden
sonra delikanlı söz alarak:



-Efendim
bir özrüm var, ben memleketinde zengin bir insanım babam rahmetli
olmadan bana epey bir altın bıraktı, gelirken kardeşim küçük olduğu
için
saklamak zorunda kaldım şimdi siz bu cezayı ifnaz ederseniz yetimin
hakkını
zayi ettğiniz için Allah indin'de sorumlu olursunuz, bana üç gün izin
veriseniz
ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim, bu üç gün için de yerime
birini
bulurum der.
Hz Ömer
dayanamaz derki:
-Bu
topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalırki? der,
Sözün
burasında genç adam ortama bir göz atar derki,
-Bu zat
benim yerime kalır, o zat Amr ibni As' dan
başkası
değildir. Hz Ömer Amr 'a dönerek
-Ey Amr
delikanlıyı duydun, der.
O yüce
sahabi:
-Evet,
ben kefili, der ve genç adam serbest bırakılır.
Üçüncü
günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur,
Medinenin
ileri gelenleri Hz Ömere çıkarak gencin gelmeyeceğini, dolayısıyla
Amr'ın idamın yerine, maktülün diyetinin verilmesini teklif
ederler,
fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz,
derler.
Hz Ömer
kendinden beklenen cevabı verir, derki,
-Bu kefil
babam olsa farketmez, cezayı infaz ederim.
Amr tam
bir teslimiyet içerisinde derki,
-Biz de
sözümüzün arkasındayız.
Bu arada
kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür.
Hz Ömer
gence dönerek derki,
-Evladım
gelmeme gibi önemli bir fırsatın vardı neden geldin.
Genç
vakurla başını kaldırır ve:
-Ahde
vefasızlık etti demeyesiniz diye geldim, der.
Hz Ömer
başını bu defa çevirir ve Amr'a derki,
-Ey amr
sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu da onun yerine kefil oldun?
Amr :
-Bu kadar
insanın içerisinden beni seçti, insanlık öldü dedirtmemek için kabul
ettim der.
Sıra
gençlere gelir derlerki,
-Biz bu
davadan vazgeçiyoruz, bu sözün üzerine Hz Ömer :
-Ne oldu
biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz?
Gençlerin cevabı dehşetlidir :
- Merhametsiz insan kalmadı demeyesiniz diye.